Miyajima, eiland van de schrijnen
Hiroshima
Mijn ervaring: Miyajima
Bedevaartsoord
Voor de kust van de stad Hiroshima ligt een bijzonder eiland. Het eiland is voor veel Japanners een bedevaartoord. Tussen de kust en het eiland staat een grote, rood-oranje gekleurde toegangspoort, in het Japans een ‘torii’ genaamd. Deze poort ligt met vloed in het water en bij eb kun je er gewoon heen lopen. Achter de poort vind je een middeleeuwse schrijn, ofwel, een verzameling religieuze gebouwen van het shintoïsme.
Zeer heilig
Voor de goede orde: in het huidige Japan bestaan twee godsdiensten naast elkaar, te weten het boeddhisme en het shintoïsme. Het shintoïsme is een godsdienst die angst en ontzag heeft voor het bovennatuurlijke. Het eiland van Miyajima werd dankzij bovennatuurlijke gebeurtenissen door Japanners ooit zo heilig bevonden, dat ze van zichzelf alleen via het water bij de schrijn mochten komen.
Het schrijn
Het Itsukushima-schrijn staat op palen boven het water. Bij eb mochten de mensen heel lang niet door de ‘torii’ (poort) lopen, maar nu mag dit gelukkig wel. Nog steeds worden er veel traditionele huwelijken op het eiland gesloten en gevierd. Ik voelde bij de schrijn, en dan vooral bij de rode, vijf etages hoge pagode en de hal van 1000 tamtami matten dat het oud, doorleefd en heilig was. Opmerkelijk dat deze houten gebouwen uit de 15e en 16e eeuw er zo fier bijstaan. Sinds 1996 staat deze schrijn op de Unesco werelderfgoed lijst.
Zeven wonderen
Het plaatsje rondom de torii, de schrijn en de pagode is bijzonder levendig. Overdag vind je er een kakafonie van mensen, eettentjes, winkeltjes en langs het strand ook zomaar herten. ’s Avonds zijn er nog een handvol reizigers en lokale inwoners. Dan heb je het heiligdom bijna voor jezelf. Iets buiten het plaatsje kom je terecht in het bos en de bergen van het eiland. Hier liggen diverse heiligdommen ter verering van de zeven bovennatuurlijke wonderen die op het eiland hebben plaatsgevonden. De zeven wonderen hebben ieder hun eigen legende zoals bijvoorbeeld: vuur, water, steen, speciale bomen en het geluid van een monster.
Denken aan Hawaii
Mount Misen is de top van het eiland en 535 meter hoog. Vanaf deze top heb je een prachtig uitzicht over de omliggende eilanden, die weelderig begroeid zijn. Verspreid over die eilanden liggen diverse grote granieten rotsblokken. Je kunt met een kabelbaan naar boven gaan, de zogenaamde ‘ropeway’. Om precies te zijn stap je een keer over om op de top te komen. En afhankelijk van de drukte kun je vervolgens in dertig minuten tot een uur de top bereiken. Vanzelfsprekend kun je ook 2,5 kilometer omhoog lopen. Wat je ook kiest, de natuur is fantastisch. De prachtige omgeving deed me op de een of andere manier aan Hawaii denken.
Op adem komen
Zeker als je net een bezoek aan Hiroshima hebt gebracht, geeft verblijven op dit eiland veel rust en een echt vakantiegevoel. De natuur, het strand en de heiligdommen zorgen overdag voor levendigheid, maar ’s avonds juist voor rust. Je kunt er perfect even op adem komen van alle indrukken.
Heel speciaal
Heel speciaal vond ik het Japanse baden, dat je in diverse hotels kunt doen. Deze baden hebben natuurlijk warm bronwater en heten ‘Onsen’. Mannen en vrouwen baden gescheiden en hygiëne staat heel hoog in het vaandel. Het betekent dat je je vooraf geheel wast en schoon schrobt met washandjes of borstels. Het water is natuurlijk en geeft een verkwikkend en ontspannen gevoel.
Ferry en watertaxi
Het eiland is bereikbaar per ferry vanaf het vasteland, een tocht van circa vijftien minuten. Een alternatief hiervoor is een watertaxi, die je in drie kwartier naar het centrum van Hiroshima brengt, waar het Peace Memorial Park te bezichtigen is. Hier ontplofte de atoombom op 6 augustus 1945 met verwoestende gevolgen.
Diep geraakt
Wij hebben dit museum en park bezocht en waren diep geraakt door de foto’s van jonge kinderen. Door de ontploffing van de atoombom kwam hun jonge leven tot een acuut einde. Verder heeft ook de torii met duizenden gekleurde gevouwen kraanvogels een bijzonder verhaal. Ieder jaar vouwen Japanse scholieren nieuwe kraanvogels van papier om deze torii te vereren. Dit ter nagedachtenis aan een jong meisje aan het begin van haar puberteit, die overleed aan de gevolgen van een door de atoombom veroorzaakte leukemie. Zij putte tijdens haar ziekteproces hoop uit het vouwen van deze papieren kraanvogels. Helaas heeft het uiteindelijk niet mogen baten.